Lucréçio

poêta e filòzofo latìn

Lucréçio (in latìn Titus Lucretius Carus, 96/94 a.C. - 53/51 a.C.) o l'é stæto 'n poêta latìn e filòzofo de l'epicureìximo, outô do De rerum natura (in zenéize "A natûa de cöse").

ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

In bùsto de l'eutoçento co-ina rafiguraçion de fantaxîa do Lucréçio

Vìtta modìfica

E informaçioìn da vìtta de Lucréçio derîvan prinçipalménte da-o Chronicon de Sàn Gêumo, segóndo o quæ o poêta o saiéiva vegnûo màtto "pe 'n fìltro d'amô" e dòppo o se saiéiva soicidòu a quarànt'e tréi ànni.

(LA)

«Titus Lucretius Carus nascitur, qui postea a poculo amatorio in furorem versus et per intervalla insaniae cum aliquot libros conscripsisset, quos postea Cicero emendavit, sua manu se interfecit anno XLIV.»

(LIJ)

«Nâsce o poêta Tîto Lucréçio Câo, che dòppo êse vegnûo màtto pe 'n fìltro d'amô e dòppo avéi scrîto in pö de lìbbri, che Cicerón o l'ha publicòu pòstumi, o s'é soicidòu a quarànt'e tréi ànni.»

(Sofronio Eusebio Girolamo, Chronicon, fæti de l'ànno 94 a.C.)

Lucréçio o l'ha avûo rapòrti con gréndi òmmi do seu ténpo: con Gàio Mémmio, a-o quæ o l'é dedicoù o De rerum natura, fóscia co-o stòrico Cornélio Nepöte e ànche con Cicerón, ch'o l'ha curòu l'ediçión da seu òpia definîa cómme dotâ "de tànti lùmmi de talénto, e-a ògni mòddo de tànta àrte"[1].

In realtæ o fæto che Lucréçio o fîse vegnûo màtto d'amô a poriéiva êse 'n'invençión di prìmmi crestién, òstîli a tànte seu poxiçioìn filozòfiche.

Nòtte modìfica

  1. Cicerón, Ep. ad Quintum fratrem, II 9.

Âtri progètti modìfica

Contròllo de outoritæVIAF (EN106388020 · ISNI (EN0000 0001 2146 3483 · SBN (ITCFIV069987 · Europeana (ENagent/base/145370 · LCCN (ENn79033010 · GND (DE118575236 · BNF (FRcb11913603g (data) · BNE (ESXX985629 (data) · NLA (EN35315470 · BAV (ENIT495/30327 · CERL cnp01445973 · NDL (ENJA00470725 · WorldCat Identities (ENn79-033010