O Provensâ (provençau inta nórma clàscica ò prouvençau inta nórma de Mistral) a l'è 'na léngoa apartenénte a-o grùppo lengoìstico Italico parlâ prinçipalménte inta región stòrica da Provénsa. A clasificaçión de quésta léngoa a no l'è do tùtto condivîza, esendo consciderâ ségge 'na variêtæ da léngoa òcitànn-a[1] ségge 'na léngoa a lê[2].

ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno


Provensâ
Provençau ò Prouvençau
Pronónçia/pʀuveⁿsˈaw/
Parlòu inFrànsa Frànsa
Itàlia Itàlia
RegioînProvénsa-Àrpi-Còsta Azùrra Provénsa-Àrpi-Còsta Azùrra
Piemonte
Parlànti
Totâle350.000 (1990)
Clasificaçión
FilogéneziLéngoe indoeoropêe
 Italiche
  Romànze
   Romànze òcidentâli
    Gallo-Romànze
     Òcitàn-Romànze
      Provensâ
DialéttiRodanenc
Maritim
Niçard
Statûto ofiçiâ
Regolòu daCounsèu de l'escri mistralen
Còdici de clasificaçión
ISO 639-3prv (EN)
Glottologprov1235 (EN)
Linguasphere51-AAA-gc
Estræto in léngoa
Diciaraçión universâle di dirìtti umâni, art. 1
Totei leis umans naisson libres. Son egaus per la dignetat e lei drechs. An totei una reson e una consciéncia. Se devon tenir frairenaus leis uns ambé leis autres. (nòrma de Mistral)

Totei leis umans naisson libres. Son egaus per la dignetat e lei drechs. An totei una reson e una consciéncia. Se devon tenir frairenaus leis uns ambé leis autres. (nòrma clàscica)
Difuxón do Provençau e i seu dialétti.

Da notâ cómme "provensâ" o l'è o nómme de 'n'âtra léngoa, conosciûa cómme léngoa d'oc ò provensâ antîgo ascì, da-a quæ se son evolûe e modèrne léngoe e parlæ do grùppo Òcitàn-Romànzo.

Descriçión e stöia modìfica

 
Màppa de parlæ inta Provénsa stòrica.

A léngoa provensâle a l'è stæta codificâ segóndo dôe divèrse grafîe, ò nòrme:

  • Nórma de Mistral: creâ da l'òmònimo scritô, a l'è quélla de codificaçión ciù antîga e, scibén ch'a ségge a-a giornâ d’ancheu pöco adêuviâ pe-a léngoa òcitànn-a, a l'è a preferîa pe-o provensâ.
  • Nórma clàscica: codificâ ciù recenteménte in sciâ bâze di scrîti inte l'antîga léngoa òcitànn-a, a l'è grafîa adotâ inta ciù pàrte di câxi, co-a prinçipâ eceçión ch'a l'è pròpio quélla do Provensâ.

Nòtte modìfica

  1. (FR) Jean-Marie Klinkenberg, Des langues romanes: Introduction aux études de linguistique romane, 2ª ed., De Boeck, 1999, ISBN 2-801-11227-5.
  2. (FR) Philippe Blanchet, Le provençal, essai de description sociolinguistique différentielle, Louvain, Peeters, frevâ 2018, ISBN 978-90-6831-428-1.

Vôxe corelæ modìfica

Âtri progètti modìfica

Contròllo de outoritæGND (DE4120318-5 · BNF (FRcb11935397q (data) · NDL (ENJA00569222