Munte Aü

mùnte de Preàrpi Lìgüri
AR
Sta pagina chi a l'è scrita in arbenganese, inta varietàe tuiranìna

U Mùnte Aü (Monte Acuto inta tuponumàstica ufisià) u l'è in mùnte da cadéna de Preàrpi Lìgüri ch'u rìva a in'artéssa de 748 métri srua u livèllu du mà.

Mùnte Aü
U Mùnte Aü miràu d'in Buisàn
StâtoItàlia Itàlia
Región Liguria
Provìnsa Sann-a
Comùn Barestìn
 Tuiràn
 U Serià
Altéssa748 m s.l.m.
Cadénn-aÀrpi
Cordinæ44°06′40.5″N 8°11′21.19″E
Màppa de localizaçión
Màppa de localizaçión: Liguria
Mùnte Aü
Mùnte Aü
Dæti SOIUSA
Grànde PàrteÀrpi de Punènte
Grànde setôÀrpi de Süd-Òvest
SeçiónÀrpi Lìgüri
SotoseçiónPreàrpi Lìgüri
SupergrùppoCadéna Sèttepai-Cârmu-Armétta
GrùppoGrüppu du Mùnte Cârmu
SotogrùppoCustéra du Mùnte Cârmu
CòdiceI/A-1.I-A.2.a

Geugrafìa

modìfica
 
Detàju da sìmma, miràndura da-a vàlle du Varatèlla

U Mùnte Aü u l'è mésciu tra i cumün de Barestìn, du Serià e de Tuiràn, cu-a sìmma ciü âta ch'a se tröva pròpriu a-a sö incruxêa. U fà pàrte da lunga cadéna di mùnti ch'a carà zü da-a Ròcca pè rivà fìna a-u mà in curispundènsa du Câvu du Serià.

U mùnte u spartìsce a vàlle du Varatèlla da quélla de l'Ibà e u gh'à de rìve ch'i sùn surcàe da-e sòtte de paréggi riài, bèn rìpide e sécche pè tòstu tüttu l'ànnu[1]. Da-u fiàncu vèrsu u Serià u ghe nàsce u Riàn Sciacquatoio e u Riàn du Valùn du Serbatù, ch'i se càccia inte l'Ibà, e u Riàn da Crùxe, in afluènte du Riàn de Sàn Ròccu; pè l'âtra rìva i câra pè cùntru i riài de la Ùtra, du Runculùngu, da Vìgna Zèrba, de Bandiàsse, Sciòrta, da Ramà e Barèste, ch'i fenìsce tütti intu Riàn de Baresciùn, ciü u Riàn di Sgurìn cu-i sò afluènti, che pè cùntru u se càccia drìtu inta scciümàira Varatèlla.

U Mùnte Aü u l'è, cu-a cadéna tra l'Arixéa (813 m) e u Pìccaru (281 m), cumprézu int'ina regiùn che, pè a geulugìa, a l'è furmà da depòxiti diferènti mésci in pìlla, ch'i remùnta a-u perìudu Giüràssicu e Triàssicu[2]. In particulà, i ghe sùn e dulòmie du Mùnte Arèna e u carcà da Ròcca Livernà, cun de vène ciü picenìne de carcà de Verâvu e dulòmia de Sàn Pêru a-u Mùnte[1]. Scicùmme se tràtta de scìti ciütòstu âti u nu s'è desvilüpàu vâri de carsìsmu, che però u l'è du bèllu antìgu e pè a ciü pàrte incìu e tapàu da frâne[1]. In particulà, in se l'Aü a l'è cunusciüa nummà ina tâna ch'a l'è quélla de Runculùngu, descruvìa du 2012 sùtta a-a vètta du mùnte, in sa rìva vèrsu Barestìn[3]; de ciü, i ghe sùn ascì di impurtànti depòxiti de tèra rùssa[1].

Dàndu amèntu a-a tradisiùn du pòstu, u nùmme du mùnte u vegnerêa da-a sö fùrma che, cu-e dùe sìmme ch'i se végghe mirànduru d'inta Varatèlla, a gh'à in prufì ch'u pà ina "u". U nùmme inta tuponumàstica ufisià u l'è pè cùntru ciü mudèrnu e u végne da in erù fàitu da-i cartògrafi furèsti quându i-u l'àn tuscanizàu, scicùmme i l'averêa intézu "Aü" intu sénsu de agüssu, fùrma che pè dabùn a nu gh'éntra vâri cu-u prufì du mùnte[4], scibèn ch'a se ne tröva de scìmili inte testimuniànse ciü antìghe.

Tra e mensiùi stòriche du mùnte che se pö truvà inte màppe e inti catàstri d'épuca, a ciü antìga a l'è quélla cùmme Montem Acutum, cuntegnüa int'in àttu de l'abasìa de Sàn Pêru du 31 de màzzu du 1295[5], ch'a se pö lézze tùrna int'in âtru papé du 4 d'arvì du 1315. Da pöi i ghe sùn: Monte Aguzo o Monteagusso intu catàstru de Tuiràn du 1508[6], Montau inte quéllu du 1568[7], Monte Aguto int'ina màppa du Gropallo du 1655[8], Monte Aù, ó Alto int'ina màppa du Vinzoni du 1750[9][n. 1], Monte Montau du 1795[10], Montaù du 1799[11] e Mte a-a metàe de l'Öttusèntu[12].

Inte sö prìmme mensiùi stòriche u Mùnte Aü u l'éra adueràu cùmme tèrmu de punènte pè i scìti de pruprietàe de l'abasìa de Sàn Pêru in Varatèlla, cùmme inte l'àttu du 31 de màzzu du 1295 dùnde i frâti i vendêva i sö dirìtti a campà e décime, ch'u l'è ascì a prìmma mensiùn cunusciüa du stu brìccu[13]. U Montem Acutum u l'è tùrna mensunàu cùmme tèrmu inte l'impurtànte papé du 4 d'arvì du 1315, dund'u véscu d'Arbénga Emanuéle Spìnura u cunsegnâva de tère a-a növa gestiùn certuzìna de l'abasìa de Sàn Pêru in Varatèlla, da lèi cumandà pè u gràn spiàntu di benedetìn ch'i ghe staxêva prìmma[14][15].

U Mùnte Aü, cun tütta a custéra ch'a câra a-u Mùnte Crùxe (541 m) e a-u mà, u l'è stàitu adueràu du 1795 cùmme scìtu d'uservasiùn da l'armà franséze, ch'a l'éra desccegà in sa zìna drìta du Varatèlla a furmà a cuscì dìta "lìgna du Burghéttu"[16]. In particulà, in si prài tra l'Aü, u Mùnte Crùxe, u Pìccaru e u Pözzu Reùndu a l'inprensìpiu, intu méze de lüju, a bregàdda du generâle Ransonnet[17], mèntre de setèmbre a regiùn a l'éra vardà cu-u Burghéttu da-a bregàdda du generâle Bizanet che, a-i 18 d'aùstu, a gh'axêva tra l'Aü e l'Arixéa[n. 2] u prìmmu batajùn da 100° demi-brigade, pè 304 òmmi in tüttu[18].

Pòsti de interèsse

modìfica

Architetüre

modìfica

I prài in sa vètta du Mùnte Aü i sùn stàiti pè de lùngu in impurtànte scìtu da scö cun caraterìstiche quâxi de muntàgna e de st'ativitài chi, ch'a l'è fenìa inti àgni 2000[1], u n'è restàu in sèrtu nümeru de cuscì dìte cazèlle. Ste chi i sùn de custrusiùi picenìne fàite de maxèi, ch'i se tröva sruatüttu in si prài vèrsu l'Arixéa e ch'i l'éra adueràe da-i pastùi pè sustâse o durmighe quand'i l'éra a scö o a fà di âtri travàji[2]. E cazèlle i gh'àn ina fùrma che de sòlito a l'è reùnda, fàita de prêe méscie a sèrci arembài l'ün sciü l'âtru e ciü stréiti vèrsu a sìmma, dund'i sùn seràe da ina ciàppa ciü gròssa ch'a funsiùna da téitu e ch'a vegnìva cuèrta de tèra de mòddu che, crescéndughe l'èrba, a tegnìsse tüttu insèmme e a nu ghe pasàsse d'âiva[19].

De ativitàe de l'òmmu i ghe sùn ascì i rèsti de càrche carbunéra, ch'i sùn stàite in funsiùn fìna inti àgni '60 e, a-u fùndu de rìve du mùnte vèrsu Tuiràn, de fàsce rezüe da maxèi pè u ciü abandunàe, levàu carchedüna tegnüa a urìve[1]. In sa fìn, sèmpre in sa rìva tuiranìna, i se tröva ancùa e ruìne de càrche "Cà de Pégure", cà da pastùi ciü gròsse cùmme a Cà da Turétta, Cà de Cùnche, a Cà Leàe, a Cà di Nèiri e a Cà Barèste, e, intu teritòriu du cumün de Barestìn, a capélla da Madònna da Vàrdia, dìta a capélla du Sèzze[20].

In sa vètta ciü âta du Mùnte Aü a gh'è ina crùxe picenìna de légnu[21].

U Mùnte Aü u l'è cumprèzu intu scìtu d'interèsse cumünitâriu lìgüre Mùnte Aü - Arixéa - Riàn Turséru, prutèttu ascì cun l'àrea pruvinciâle Arixéa, Mùnte Aü e Vàlle Ibà pè a gràn richèssa de ciànte ch'i ghe nàsce, ch'i càngia du bèllu tra e rìve lüvie e quélle a-u sirìu: a-u lüviu i ghe sùn de bandìe zuêne ch'i l'àn cumensàu a vegnì sciü inti àgni '60 cu-a fìn di travàji inte carbunére, fàite pè u ciü d'èrxeri e rùere ma nu ghe mànca de càrpi e de castàgne ascì. E rìve a-u sirìu i se mantégne pè cùntru a ciàzze, fìna a-i àgni '90 brüxàe bèn de spéssu da-u föu, furmàe pè u ciü da-e ciànte da màccia, cùmme brüghi, zenèstre, aràstri e tumìn, mèntre inti scìti ciü âti, in mèzzu a-i prài, se ghe pö truvà càrche màccia de pìn[1][2].

Tra e èrbe, ch'i cumprènde parégge ciànte prutètte, a gh'è de cundisiùi üniche, cun de qualitàe arpìne ch'i se tröva da vixìn a quélle tìpiche da màccia du Mediteràgnu. Tra e prìmme i ghe sùn de ciànte rivàe chi inte ürtime épuche frèide du quaternâriu cùmme Globularia cordifolia, Daphne alpina e Anthyllis montana, da màccia se pö pè cùntru mensunà bèn 34 qualitàe d'urchidêe, a campanùla de Savùna e tànte âtre, cu-in tèrsu de ciànte lìgüri prutètte ch'u se pö truvà chi[22][23].

In se l'Aü i ghe sùn ascì de bèstie d'interèsse, cu-ina quarantèna d'oxèi sécce de pàssu che de quélli ch'i ghe fàn u nìu, insètti, i mamìferi du bòscu, e rèttili e anfìbbi prutètti, cùmme Timon lepidus e Malpolon monspessulanus[2][23].

Cumünicasiùi

modìfica

U Mùnte Aü u l'è traversàu da-u senté de crèsta ch'u carà zü da l'Arixéa e ch'u ména fìna a-u Serià e u Burghéttu e che, in curispundènsa du mùnte, u l'è dréntu ascì a-a prìmma tàppa du percùrsu de cuscì dìte "Tère Âte"[24][25]. In pò ciü a punènte da sìmma se ghe destàcca ascì u senté dìtu de Funtâne, ch'u câra zü pè u valùn du Riàn da Crùxe pè rivà a-a Peàgna[26], mèntre in pò ciü levànte, d'atàccu a-a sìmma du Mùnte Srua Tuiràn (621 m), u ghe n'è ün ch'u câra drìtu inta vàlle du Varatèlla[27].

Nòtte a-u tèstu
  1. Int'in âtra màppa söa, (IT) Matteo Vinzoni, Carta Generale Geometrica da Albenga a Vezalico, con precisa distinzione delle strade, canali, fiumi e loro denominazioni [...], XVIII séculu., u scrìve Mte Au, o Alto.
  2. Marcài rispetivamènte cùmme Monte Aù e Punta dei Fratelli in se màppe militâri sàrde, cu-i prài tra i dùi brìcchi ch'i l'éra ciamài da-i franséxi Fraissinet.
Nòtte bibliugràfiche
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 (IT) Monte Acuto - Picaro, in sce catastogrotte.net. URL consultòu o 26 arvî 2024.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (IT) Area protetta Provinciale Poggio Grande, Monte Acuto, Valle Rio Ibà, in sce provincia.savona.it. URL consultòu o 26 arvî 2024.
  3. (IT) Tana Roncolongo, in sce catastogrotte.net. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  4. (IT) Paolo Geraci, Loano isola del Ponente, Monboso, Mârsu 2000, p. 97, ISBN 88-87-21903-6.
  5. Ciciliot, 2015, p. 9
  6. Ciciliot, 2015, p. 12
  7. Ciciliot, 2015, p. 15
  8. (IT) Pier Maria Gropallo, Delineazione de territorii de confini di Boissano, Toirano e Giustenesi della Pietra, con quelli di Bardeneto di Zuccarello et il territorio del signor marchese di Carpe e Balestrino fatta a 20 ottobre 1655, 1655.
  9. (IT) Matteo Vinzoni, Tipo Geometrico Di Parte della Riviera di Ponente [...], 1750.
  10. (DE) Militairischen Carte von der Riviera di Ponente in dem Gebiethe der Republic Genova, 1795.
  11. (IT) Catasto, o sia Registro [...] del Comune di Balestrino [...], manuscrìtu, 1799 (èstimu).
  12. (IT) Carta topografica degli stati in terraferma di S.M. il Re di Sardegna, Corpo reale dello Stato Maggiore, 1852-1867.
  13. (IT) Antonio Olivieri, Le carte del Monastero di S. Pietro di Varatella (1076-1573), Tuiràn, Associazione "A cumuna veggia", Utùbre 2014, p. 72.
  14. (IT) Antonio Olivieri, Le carte del Monastero di S. Pietro di Varatella (1076-1573), Tuiràn, Associazione "A cumuna veggia", Utùbre 2014, p. 92.
  15. (IT) Giorgio Beltrutti, La certosa di Toirano, Salisbùrgu, Institut für Anglistik und Amerikanistik, 1982, pp. 7, 40.
  16. (IT) Antonino Ronco, La Battaglia di Loano, Zéna, B.N. Marconi, Lüju 1995, pp. 40-41.
  17. (FR) Léonce Krebs, Campagnes dans les Alpes pendant la Revolution d'après les Archives des états-major, français et austro-sarde [...], Parìggi, E. Plon, Nourrit et Cle, 1895, p. 290.
  18. (FR) Léonce Krebs, Campagnes dans les Alpes pendant la Revolution d'après les Archives des états-major, français et austro-sarde [...], Parìggi, E. Plon, Nourrit et Cle, 1895, p. 315.
  19. (IT) AA. VV., Alta Via dei Monti Liguri, Zéna, Galata Edizioni, 2016, pp. 105-106, ISBN 88-95-36943-2.
  20. (IT) Franco Gallea e Eugenio Lertora, Toirano e la Val Varatella, Arbénga, Tipolitografia F.lli Stalla, Màzzu 2010, pp. 58-62.
  21. (IT) Poggio Grande - Monte Acuto - Monte Croce, in sce appenninista.it. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  22. (IT) Area protetta Provinciale Poggio Grande, Monte Acuto, Valle Rio Ibà, in sce provincia.savona.it. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  23. 23,0 23,1 (IT) Monte Acuto - Poggio Grande - Rio Torsero, in sce natura2000liguria.it. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  24. (IT) Sul Monte Acuto, sopra Balestrino, in sce passeggiareinliguria.it, 29 frevâ 2020. URL consultòu o 26 arvî 2024.
  25. (IT) Ceriale - Monte Croce - Monte Acuto - Poggio Grande, in sce appenninista.it, 15 dexénbre 2013. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  26. (IT) Peagna - Monte Acuto, in sce appenninista.it, 22 seténbre 2016. URL consultòu o 27 arvî 2024.
  27. (IT) Monte Acuto, in sce visitloano.it. URL consultòu o 26 arvî 2024.

Bibliugrafìa

modìfica

Âtri prugètti

modìfica