ZE-P
Sta paggina chie a l'è scrita in zeneize
co' ina grafia tipo quella do Prian do 1745

Un forgao pr. /'furgɔw/ ò fôgao ò fûgao (ciu antig. forgaro ò forgoro - da-o latin fŭlgur -ŭris, da-o tema de fulgēre "lampezâ") o l'è 'n fœugo d'artifiççio formao da 'n tubbo de papê impio de pôvie pirrica à deflagraçion ciutosto lenta co' in çimma 'na testâ ch'a conten i fœughi de goerniçion che s'açendan quande s'è ezaorio a carrega propursciva: a propurscion a l'è acaxonâ da-i produti da combustion che, sciortindo a gran veloçitæ da-o pertuzo posteriô, e-o fan xoâ per l'aia. Ghe n'è ch'en munii de 'na canetta, ò stecca, atacâ derê pe stabilizâne a traietoia do xœuo e ghe n'è de quelli che sença canetta se stabilizzan curlando ò che donca en sparæ da di tubbi ò mascoli.

'N asciortimento de forgai

Atri scignificæ modìfica

  • Doviæ cazze sotta-a definiçion de "forgao" quæssessæ propursô a getto, specce di proiettili à uzo bellico tipo katioscia, bazooka e panzerschreck, a quæ spinta a segge ótegnûa da l'espurscion de masse ch'o portava à bordo (endoreatô). Se però o l'é dotao de 'n scistema de goidda, aloa o l'è ciamao miscile.
  • L'è ciamao "forgao da pescâ", ò "derfinea", 'na grossa foscina.