Cinn-a: diferénse tra e verscioìn

A dinastîa Qing, duâ dò-u 1644 ò-u 1912, a l'é stæta l'ùrtima dinastîa inperiâle da Cìnn-a. A seu conquìsta do stâto Ming a l'êa costâ 25 milioìn de mòrti, e l'economîa do pàize a l'êa pegiorâ tànto. Dòppo a fìn di [[Ming meridionâli]], co-a conquìsta do [[khanâto di zùngari]], a [[Mongòllia]], o [[Tibet|Tìbet]] e o [[Xinjiang]] êan diventæ pàrte de l'inpêro. L'outocraçîa centralizâ a l'êa stæta rinforsâ pe reprìmme i òpoxitôi di Qing, con polìtiche de rilàncio de l'agricoltûa e limitaçión do comèrcio, co l'''[[Haijin]]'' (“interdiçión marìtima”), e co-o contròllo ideològico, raprezentòu da l'[[inquixiçión leterâia]]. Tùtto quésto o l'avéiva caxonòu stagnaçión sociâle e econòmica. A-a meitæ do XIX sécolo, l'inperialìsmo òcindentâle o l'avéiva descadenòu e [[goære de l'òpio]], conbatûe cóntra a Gràn Bretàgna e a Frànsa, aprêuvo a-e quæ – co-o [[tratâto de Nanchìn]] do 1842, o prìmmmo di coscì dîti "[[Tratâti inegoâli]]" – a Cìnn-a a l'êa stæta costréita a pagâ 'n'indenizaçión, arvî di pòrti, permétte l'[[estrateritorialitæ]] pe-i foestêi, e cêde [[Hong Kong]] a-i britànichi. Dòppo a [[prìmma goæra scìno-giaponéize]] (1894–95), a Cìnn-a a l'avéiva pèrso infloénsa in sciâ [[Coréa|penîzoa coreànn-a]], e cedûo [[Taiwan]] ò-u [[Giappon|Giapón]].