Monestê: diferénse tra e verscioìn
Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
mNisciùn ògètto de modìfica |
m neuvo testo scrîto da-o Rîco Carlini |
||
Lìnia 1:
[[File:Katharinenkloster Sinai BW 2.jpg|thumb|400px|O monestê de Santa Catænn-a into Sinai, fondòu inte l'ànno 565]]▼
O '''Monestê''' o vén diretaménte da-o monachêximo, quéllo fenòmeno religiôzo pò-u quæ di indivìdoi s’alontànan da-a vìtta sociâle e se retiàn a vìtta privâ (anacoretìsmo) ò vàn a vîve inte ’na comunitæ (cenobìsmo) pe segoî de régole de condûta e razónze a stràdda da perfeçión coscì cómme a l’é indicâ da-a sò fêde.
▲[[File:Katharinenkloster Sinai BW 2.jpg|thumb|O monestê de Santa Catænn-a into Sinai, fondòu inte l'ànno 565]]
E paròlle Monestê, Monachêximo e tùtte e sò scìmili gh’àn òrigine da-a paròlla grêga “monos” ò sæ “sôlo”.
Coscì l’idêa de’n pòsto seròu a-a vìtta secolâ e dedicòu prinçipalménte a-a preghêa o vén diretaménte da l’esperiénsa di ermìtti, quélle persónn-e che se retiâvan a vîve da sôli, de sòlito in pòsti sarvæghi ò inte cavèrne, pe poéise dedicâ a l’adoraçión de Dîo.
Da-a cavèrna a-a çèlla o pàsso o l’é cùrto. A çèlla a permétte de restâ sôli in meditaçión sénsa e distraçioìn da vìtta secolâ. L’òrìgine di Monestê, ò sæ de’n spàçio seròu dónde òrganizâ a vìtta in preghêa, a se peu çercâ into V sécolo dòppo Crìsto. Da ’na prìmma ativitæ sôlo religiôza, i Monestê són diventæ céntri pe nêuve relaçioìn sociâli intéize ascì cómme rapòrto co-i civîli. Coscì a-o prìmmo anbiénte sôlo pe-i móneghi s’é azónto spàççi pe contegnî a Gêxa e ativitæ despæge.
Dòppo i prìmmi ezénpi egiçién (l’anacoretìsmo de Sant’Antögno abâte) e quélli do VI sécolo inta Tebàide (cenobìsmo de Sàn Pacómio) ch’avéivan sôlo ’n’ativitæ religiôza, s’é arivòu a-i Monestê grêghi (Mónte Athos ò Metéore inta Tesàlia) ch’avéivan ascì ativitæ de uspiæ ò de schêua.
Co-a difuxón do Crestianêximo in Ouröpa, s’é svilupòu ascì o fenòmeno di Monestê e n’é nasciûo in pitìn dapertùtto.
Into VI sécolo, [[san Beneito|Sàn Benéito]] da Nòrcia o l’à fisòu a “Régola” pe definî e stabilî i rapòrti fra l’ativitæ religiôza e quélla manoâle di Móneghi. Dòppo són vegnûe e rifórme cluniacénse (órdine religiôzo fondòu a Cluny) e çistercénsi (órdine religiôzo fondòu a Citeaux “Cistercium”). Queste rifórme àn fisòu ascì de régole pe l’edilìçia di Monestê. Inti sécoli i Monestê se són adatæ a-e vàrie condiçioìn e a-i cangiaménti de çitæ e di teritöi.
Són stæti ascì di céntri de ribelión ezegética a-e lézze da Gêxa ch’a l’à punîo severàménte quéste erexîe.
O Monestê o l’é a-a goìdda de’n Superiô elétto fra i móneghi. Se se tratâva de ’n Abaçîa alôa o superiô o vegnîva ciamòu “Abòu”. Quànde se pàrla de’n Priorâto conventoâle, se parlà alôa de’n Priô cómme càppo spiritoâle.
| |||