Goæra de sucescion aostriaca: diferénse tra e verscioìn
Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
m o azonto l'inganciu cun Parma |
m e ascì l'inganciu cu a Scoçia |
||
Lìnia 9:
Co-a morte de Carlo VII, a-i primmi do 1745, scomparse o pretendente ciu peigoso a l'ereditæ de Maia Texo e co-o [[Trattao de Füssen]] (22 arvî 1745), concruzo co-o successô, o peigo bavaize o scentò do tutto: o 15 sett. 1745 a [[Dieta]] de Francoforte a reconobbe imperatô Françesco Steva de Loræna, maio de Maia Texo. Verso a fin do mæximo anno Maia Texo, sciu mediaçion da Gran Bretagna, a l'acconsentì ascì a-a paxe con Federigo II: o [[Trattao de Dresda]] (25 dex. 1745) o riconfermava a sovranitæ prusciaña in sce-a Slexia.
Se in Germania fu posto termine a-i combattimenti, inte [[Fiandre]] e in Italia l’anno 1745 o fu quello de un sforço decixivo di franco-spagnolli, che a prœuvo a-a vittoia de Maoriçio de Sassonia in sce-i anglo-olandeixi a [[Fontenay]] (11 mazzo 1745) ocupon gran parte di Paixi Basci Aostriachi e obligon, inta penizoa, Carlo Manuælo a convegnî in sce di preliminæ de paxe, doppo esise impossessæ de parte do Piemonte e de tutta a Lombardia. A scomparsa de potençe germaniche da-a lotta a semplificò o conflíto: da una parte a França, con Spagna, Nappoli e Zena (ch'a l'aiva aderio o 7 mazzo 1745 co-o [[Trattao de Aranjuez]]), da l'âtra l’Aostria, alliâ da Sardegna, da Gran Bretagna e de l'Olanda. L’energia di franco-spagnolli a s'amermò into 1746. In Gran Bretagna, i faotoî do pretendente Charles Edward, sbarcao inta [[
Trattative de paxe tra França, Gran Bretagna e Olanda fun za començæ inte l'
===Bibliografia===
|