ZE
Sta pàgina a l'é scrîta in zenéize

In ravattu u l'è inn-a cösa cun scärsce qualitæ esteticu-funçiunâli. L'é 'n mügio de röba missa int'in cantu, de spessu int'in garâxe o int'in tanabêuzo. Pòula fòscia derivâ da l'italiàn rigattiere (repesìn).

Michele Lamantea, O repesìn (rigattiere)

I ravatti i impan i garâxi e-e cantinn-e de mêzu mundu. Pe "ravattu" se intende ascì pe estensciùn inn-a persunn-a mä tegnüa, quarcösa pìn de disurganizaçiùn, etc. Se dixe ravatâ (ravattâ[1]) quande un u l'é aprêuvo a çercâ quarcösa int'in mügio de ravatti.

  1. Giuseppe Olivieri, Dizionario domestico genovese-italiano, Genova (1841)