A floa du luvu e da guipe

NV	Sta pàgina l'è scrita in nuvaize

A flóa du luvu e da guipe

Na vótta, tantu taimpu fò, u gh’éa u luvu ncu a guipe. L’ea ‘n invernu ncu tanta naive e ste luvu u gh’aiva ‘na fòme e l’à incuntró a guipe e u gh’ disa: “Nda ve ti? Oh, mi a gh’ö na fòme…”. A guipe a ghe rispunda: “Se ti veni ncu mi, a ndema int’in postu ch’a mangema bain! A nduma int’ei campanéin dei Burghetu. Lò ei preve u tegna tütti i salòmi, lòrdu, prosütti, tütta a roba… dei gugnéin”. E u luvu u gh’disa: “Ma pöi se i n’ghe ciòppa?” “No, no, sta tranquilu, ch’a fema int’in modu che lu i n’ghe ciòpa mia!”

Alua i son ndè: i àn spetó che u sacriste u serra a gesa… e i s’son fòti serò drainta. Dopu, quande ch’u n’gh’ea pü nsön-i, i son ndè sü per la scòa dei campanéin, u gh’ea 'na stanscetta e i s’son missi lò. Mangia, mangia, mangia! A guipe, ch’l’ea pü fürba, ogni tantu, u gh’ea ‘n fnestréin e a ndaiva ‘n pó a veghe se a gh' pasaiva ncù. E invece u luvu, ch’u l’ea ingurdu, mangia, mangia, mangia… In bel mumaintu a guipe a gh’disa: “Mi a vògu. Ti veni?” “No, mi a mangiu incù”. E a guipe, quande che pöi l’è ndò, le l’è pasò dai fnestréin, l’è ndò sü dai tecci e a s’è büttò zü da bòssu. E invece u luvu, quande ch’l’è ndó per pasò dai fnestréin, u n’ghe pasaiva pü perché a pansa l’ea trop grossa! Alua ch’sè ch’u fò? U vò zü per la scòa dei campanéin. Ma tantu ch’u vò zü, u s’e imbröia inti corde di campan-e, e i campan-e i s’metta a sunò! Din, don, din,don! Alua u sacriste ncu ei preve i s’desvigia e i disa: ”Ch’sa gh'è lu in gesa? O ch’u gh’è i lòdri o ch’u gh’è u diòvu! E i cura a veghe! E i tröva ste luvu, in fundu, e zü bótte! Fin ch’u n’l’è riusciu a scapò.

Alua pöi u vò turna per la campògna e lì u gh’ea a guipe che l’ea ndò a-a caséin-a da Burian-a. L’avaiva lació i vòcche e in sima di segelli du lète u gh’ea tüttu bain sta pònna chi. Alua a s’la metta tütta inta testa e a vena tütta bianca e pöi a stò lì e a s’lamainta, a s’lamainta! U riva u luvu e u gh’disa: “E ch’sa gh’è ti?” “Eh, se ti savaisi! I m’àn dó tante id quei bótte… Ti veghi chi? M’àn fòtu surtì tütte i me servelle!” E au luvu a gh’disa: “E ti, ch’mè t’è fòtu? Ch’s’è t’è fòtu?” “Eh, se ti savaisi! M’àn dó tante id quei bótte per scapò dai campanéin! Ti ti m’è lassò lò…” “Eh, ma mi a son pü maótta… a stògu propiu mò” Pórtime ‘n po a cavaléin!” “Eh sì, mi ch’m’è ch’a fòssu, no?” “Bain, sü, avanti!” E alua iste luvu u s'ciòppa a spòle sta guipe e i van sü per la strò d'in Pentrascu. E alua, intantu ch’i caminaiva, a guipe a cantaiva: “Ri e ran, per l’ei pian, ei maóttu u porta u san!” E u luvu u gh’disa: “Ch’sa dì ti, ma guipe?” “A digu ‘n pater noster, ün per mi e l’òtru per ti, che ti pössi guaì prima ti che mi!” E a guipe, ch'l'ea san-a, sutta ai baffi a s’la rigaiva...

L’ea za gnüu ‘n òtru giurnu e àn truvó quel ch’u vendaiva i anciue ncu i caretéin. U vendaiva i salòcche, i anciue… E alua, tantu che le l’ea adré a mangiò, i gh’an mangió tütte ste cosse che chi… L’è per quelu lì che pöi i son ndè e in bel mumaintu i disa: “Mi a gh’ö ‘na saighe!” “Mi a gh’l’ö pü che ti!”. Perchè i avaiva mangió tütta quela roba saìa… Pöi i son rivè da ‘n pussu e alua u luvu u gh’disa: “Che fortün-a! U gh’è ‘n pussu chi! Ma cmè ch’a fuma a baive? L’egua l’è là zü ‘n fundu!” E lì u gh’ea ‘na corda… Alua a guipe, ch’l’è saimpre pü fürba, a gh’disa: “Prima a vòg zü mi. Quande che ö bevüu, a t’digu “A lappu!” e ti ti m’tîi sü!”. Csì u luvu l’a ligó per la cua a guipe e u l’à mandò zü. A guipe l’à bevüu, pöi a gh’disa: “A lappu!” e u luvu tia sü. Cuande ch’l’è in sima, a liga a cua au luvu e a l’manda zü. Quande ch’è ‘n fundu, quan ch'l'à bevüu, u gh’disa: “A lappu!”. E a guipe da in sima: “E mi per la cua a t’ghe lòssu!”. E bum! L’à büttó zü anche a corda!

E lò, ste povru luvu u ‘n savaiva pü cmè fò! “Cmè ch’a fòssu ava? Cmè ch’a fòssu a surtì?” u diva. Tantu che pöi, in bel mumaintu, inti ste pussu u gh’ea anche, mi a n’sö icme la, u gh’ea ‘n magnàn! Di cuei lì chi gîa a giüstò i casserole, brunzi, cadréin-e e pügnatte. E alua ste magnàn u gh’disa: “Sta ‘n po a sentì, fema ‘na cossa: mi ncu i mè martelli e ti ncu i to dentelli a fema ‘na lotta, neh? Quel ch’u perda, pöi, adaxu adaxu, u porta sü l’òtru… U s’rampiga e u l’porta sü a cavaléin, eh”? E alua u luvu e ei magnàn i s’metta a fò sta lotta… E l’à vintu ei magnàn! Csì u luvu u l’á dovüu purtò sü, adaxu adaxu fin-a 'n sima… Pöi, a forsa ‘d dòghe, i son rivè e u luvu l’à ditu: “Mi per mi a n’ darö pü amainti a nsön-i, né a-a guipe, né ai magnàn-i, nè a ninte… Chi vòga au diòvu tütti… Es ciavu!” E a floa l’è finia! E ognidün u s'ne ndó per la so strò...