I Evangêi (ma se dîxe ciù senpliceménte Evangêio) són di lìbbri asæ antîghi che cóntan a vìtta e a predicaçión do Gêxù de Nàzaret. L'é in sce sti chi ch'o se bâza o Crestianêximo.

ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Un di menissi ciù antîghi de 'n tèsto evangélico dîto "Johannesfragment", 125 d.C.

A paròlla Evangêio a vêgne da-a paròlla grêga ευ-αγγέλιον (eu-anghélion), arivâ inte bén bén de léngoe modèrne da-a paròlla latìnn-a evangelium. Sta paròlla chi a veu dî in sénso stréito felîçe anónçio, ò sæ bónn-a nêuva.

copertìnn-a do libbro tradûto da-o Rico Carlini e publicòu da ERGA, câza editôa de Zena

Descriçion e stöia modìfica

Inti prìmmi sécoli de vìtta da comunitæ crestiànn-a són stæte scrîte asæ òpere ciamæ evangêi.

Dötræ de lô se són pèrse, ma ne són stæte trovæ de âtre gràçie a-e scovèrte archiològiche a partî da-o sécolo decimonöno.

 
Antîgo manoscrîto de l'Evangêio segóndo o Matê

Fra i Evangêi sopravisciûi scìnn-a-a giornâ d'ancheu, i quàttro ciù antîghi, che cóntan a vìtta, a mòrte e a resureçión do Gêxù Crìsto, l'Evangêio segóndo o Matê (40-50 d.C.), l'Evangêio segóndo o Màrco (65 d.C), l'Evangêio segóndo o Lùcco (65-70 d.C.), l'Evangêio segóndo o Gioâne (100 d.C.) són conscideræ canònichi da-e comunitæ crestiànn-e, che conscìderan no viâxi tùtti i âtri Evangêi.

A partî da-o sécolo segóndo, a paròlla Evangêio a sèrve a indicâ o génere leterâio ch'o cónta a vìtta do Gêxù, i sò insegnaménti, e sò òpere, a sò mòrte e resureçión.

Sto génere leterâio o se distìngoe da quéllo de biografîe: a raxón de ste chi a l'é quélla de fornî 'n'informaçión conplêta in sciâ vìtta de 'na persónn-a; in càngio, inti evangêi a raxón finâle a l'é quélla de trasmétte a predicaçión da Gêxa di ténpi apostòlichi ch'a rigoàrda Quéllo ch'o l'é conscideròu o sò Segnô e o sò Mescîa, o Gêxù de Nàzaret, incarnòu, mòrto e resuscitòu pe-a sarvéssa de l'umanitæ.

Vôxe corelæ modìfica

Âtri progètti modìfica

Contròllo de outoritæNDL (ENJA01123931