Os Pinos: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
AsAIPA (discusción | contribûti)
Paggina creâ con "miniatura|344x344px|A bandêa da Galìçia '''Os Pinos''' (I pin) o l'é l'inno regionâle da Galìçia. == Testo == {| class="..."
(Nisciùnn-a diferénsa)

Versción de 09:24, 31 màr 2021

Os Pinos (I pin) o l'é l'inno regionâle da Galìçia.

A bandêa da Galìçia

Testo

Galiçian Zeneize

    Que din os rumorosos
    na costa verdecente,
    ao raio transparente
    do prácido luar?

    Que din as altas copas
    de escuro arume harpado
    co seu ben compasado
    monótono fungar?

    Do teu verdor cinguido
    e de benignos astros,
    confín dos verdes castros
    e valeroso chan,
    non deas a esquecemento
    da inxuria o rudo encono;
    desperta do teu sono
    fogar de Breogán.

    Os bos e xenerosos
    a nosa voz entenden,
    e con arroubo atenden
    o noso ronco son,
    mais sóo os iñorantes,
    e féridos e duros,
    imbéciles e escuros
    non nos entenden, non.

    Os tempos son chegados
    dos bardos das edades
    que as vosas vaguidades
    cumprido fin terán;
    pois onde quer, xigante
    a nosa voz pregoa
    a redenzón da boa
    nazón de Breogán.

Cös’ o dixe chi mòrmoa
Inta vèrde còsta
A-o raggio trasparente
Da lunn-a paciónn-a?

Cöse dixan l’âte çimme
De scûo legno curvo
Co seu ben mezuòu
Monòtono borbóggio?

Da teu verdeça ingugéito
E da j astri benigni,
confin di verdi castros¹
e de ‘na valorôza ciann-a,

no danni a-a dimenticança
a rustega ruxîa de l’ingiuria;
 adesciòu da-o teu seunno
Ö cheu de Breogàn.

I bon e i generôxi
A nòstra vôxe capiàn,
e co aviditæ ascoltiàn
O nòstro röco son,

Ma sôlo j ignorante,
e i barbari e i testardi,
inbecilli e scûi
no ne capìan, pròpio no

I tempi son arivæ
De l’etæ di bardi,
in quæ e veustre vagheçe
Aviàn fin compreixe,
Donde se segge, gigante
A nòstra vôxe a proclame
A redençion da bónn-a
Naçion de Breogàn

Colegamenti estèrni