Lengoa ocçitann-a: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
Lìnia 23:
 
== Nomme ==
I soli scinònimi che s'adeuvia ciû tanto ancheu en: ocçitan (o ciû frequente) e lengoa d'òc (un pòu meno de frequente). Questi doî nommi, conparsci â fin do secolo XIII, ne vegnan da l'averbio afermativo òc: do [[Medio Evo]] o l'ëa servïo pe distingue a lengoa d'òc ò ocçitan, a lengoa do si ò [[italian]] e a lengoa d'oïl oò françeise (oïl a l'ëa a forma antiga pe oui in françeise moderno).
 
O termine [[provensâ]] o l'à posciûo indicâ l'ocçitan inta seu totalitæ, soviatûtto do secolo XIII e di secoli XIX e XX (ciûfïto in filologîa e in quarche cäxo o s'adeuvia ancheu ascì). Questo mòddo d'indicâ a lengoa o l'é vegnûo ræo da i anni 1960. A pòulla provensâ indica, ancheu, sovatûtto o dialetto ocçitan chi se parla in Provensa.
 
D'ätri scinònimi d'"ocçitan", òua scentæ da l'ûso, en stæti [[limosin]], do secolo XIII, [[gascon]] di secoli XVI, XVII e XVIII, [[lengadoçian]] di secoli XVIII e XIX. Ancheu limosin o designa basta o dialetto do nòrd-òvest; gascon quello do sud-òvest; lengadoçian quello do çentro-sud.
 
== Scituaçion soçiâ ==