San Rœummo de Zena: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
Paggina creâ con "{{ZeneizeP}} right|250px San '''Rœummo''' (ò ''Rommolo'') de Zena, (ciu antigamente ''Rœummoro''), V sec. ca., ottavo vesco de Zena, sucessô..."
 
m ò coretto 'n link
Lìnia 11:
Segondo a tradiçion locâ sanremasca o Rœummo o saiæ cresciuo da quelle bande, o fu quindi fæto vesco de Zena, e dapœu, pe sfuzî a-e invaxoin [[Longobardi|longobarde]] o s'aretiò inte l'entrotæra de Sanremmo, inte l'odierna fraçion de San Rommolo, inte 'na grotta (in sanremasco ''bauma''), ch'a vègne scito de pelegrinaggio e dond'o saiæ morto.
 
Do 930, essendo Sabatin vesco de Zena, a caoza de scoraje di [[Sæxin]] longo a [[Rivea de Ponente]], e reliquie do santo fun solennemente translæ via mâ, sotta scorta, a Zena e deposte inta [[Cattedrale de San Loenso|cattedrâ de San Loenço]] donde into 1188 ghe fu fæto 'na ricogniçion canonnega.
 
Pe tutto l'Ato Medioevo san Rœummo o fu venerao comme patron da-i matuçien, che gh'atriboivan di gren prodiggi pe-a difeiza de quelle tære da-i invaxoî strangê, e pe questo o fu raprezentao vestio da vesco e co-ina spâ desgueinâ in man. Tanta fu a veneraçion che do 980 decizan de cangiâ o nomme do paize in ''Civitas Sancti Romuli'', ossæ "Çitæ de san Rœummoro", dapœu dita San Rœummo e infin Sanremmo.