Cleopatra: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
mNisciùn ògètto de modìfica
Luenséin (discusción | contribûti)
m ò azonto 'na fòto
Lìnia 1:
[[File:Statue of a Ptolemaic Queen, perhaps Cleopatra VII MET 89.2.660 EGDP013679.jpg|thumb|Statue of a Ptolemaic Queen, perhaps Cleopatra VII MET 89.2.660 EGDP013679|A famôza Cleopàtra, a galante do [[Giulio Cesare|Césare]], statua de marmo a-o Metropolitan Museum of Art a [[Neuva York]]]]
'''Cleopatra''', nomme de varie regiñe e prinçipesse da [[dinastia macedone]] ò de varie dinastie ellenistiche:
 
Lìnia 17 ⟶ 18:
8. [[Cleopatra Selene]], figgia de [[Tolomeo VIII]], a sposò succescivamente [[Tolomeo IX]] (115 a.C.), [[Antioco VIII]] de [[Sciria]] (104), [[Antioco IX]] (96), [[Antioco X]] (95). Assediâ da [[Tigrañe]] in [[Tolemaide]], a fu fæta prexonea e ammaççâ (69). A l'é da distingue da un'âtra Cleopatra Selene, figgia de [[Marc'Antogno]] e de [[Cleopatra VII]], ch'a l'andò sposa (20 a.C.) a [[Giuba II]] de [[Numidia]], da-o quæ a l'ebbe Tolomeo, re de [[Maoretania]].
 
9. [[Cleopatra VII Filopatô]], figgia (n. 69 a.C.) de [[Tolomeo XII]], da-o quæ a fu pe testamento associâ a-o fræ [[Tolomeo XIII]] into regno (51). Costreita da primma a fuzzî da [[Lusciandria]] pe l'ostilitæ di ministri, a l'ariescì a intrâ inte grazie de [[Giulio Cesare|Çesare]] ch'o l'associò into poei a l'âtro fræ [[Tolomeo XIV]] (47); da-a relaçion co-o [[Giulio Cesare|Çesare]], Cleopatra a l'ebbe un figgio, ciammao [[Çesaion]] da-i Lusciandrin (47). A seguì da pœu l'amante a [[Romma]] donde a tornò in [[Lusciandria d'Egitto|Lusciandria]] a-a morte de lê (44); doppo [[Filippi]], Cleopatra a se avexinò a Antogno çercando de fane strumento pe e proprie ambiçioin tanto da pai che i doi miesan a ricostruî una monarchia orientâ in ópoxiçion a Romma. Ma int'o scontro navâ de [[Azio]] (31) naofragò, co-a vittoia de [[Ottavian]], o soeunno antiroman de Cleopatra che, visto van ogni tentativo de trâ da-a so o vinçitô, a se dette a morte faxendose foscia adentâ da un aspio.
 
A figua de quest'urtima Cleopatra ha l'ha fornio inspiaçion a innomieive œuvie lettiaie e artisteghe. Fra e primme, a tragedia de [[William Shakespeare]], ''Antony and Cleopatra'' (1607 circa), e quelle de [[É. Jodelle]], ''Cléopâtre captive'' (1552) e de [[Fr. Rojas Zorrilla]], ''Los áspides de Cleopatra'': o romanço de cappa e spaa ''Cléopatre'' (12 voll., 1647-58) de [[G. de Costes de a Calprenède]]; l'omonima tragedia de [[Vittoio Alfieri]] (1775); a longa novella ''Une nuit de Cléopatre'' (1845), de [[Th. Gautie]]; o poema drammatico Cleopatra (1878) de [[P. Cossa]]; a commedia ''Caesar and Cleopatra'' de [[G. B. Shaw]] (1899); e infin, a tragedia Cleopatra de [[N. Iorga]] (1928). A figua de Cleopatra a g'ha ascì parte noteive into romanço ''The ides of March'' de [[Th. Wilde]] (1950).