Maia Texo d'Asburgo: diferénse tra e verscioìn

Contegnûo scasòu Contegnûo azónto
m r2.7.1) (Robot: Modifico war:Maria Theresa han Austrya in war:Maria Teresa
Nisciùn ògètto de modìfica
Lìnia 11:
I succesci de Maia Texo provocon un âtro intervento de Federigo, ch'o temeiva de dovei torna renonçiâ a-a Silexia, o possesso da quæ ghe fu riconfermao co-a [[paxe de Dresda]] ([[Dênâ]] 1745). Into frattempo l'elettô Carlo Alberto o l'ea morto, e o so successô, [[Mascimilian III Gioxeppe]], co-a paxe de [[Füssen]] o l'aveiva renonçiao a ogni drito de succescion in Aostria, e Françesco Stéva de Loeña o l'ea stæto eletto e incoonao imperatô (ott. 1745). Da grande coaliçion do 1741 gh' arestò de fronte solo che a França e a Spagna: a guæra a se protrasse scin a-o 1748, quande co-a [[paxe d'Aquisgraña]] l'imperatrixe, pù costreita a de nœuve renonçie teritoriæ ([[Parma]], [[Piaxença]] e Guastalla fun cedue a don Feipo, figgio de [[Feipo V]] de Spagna), a l'ebbe infin riconosciui i so diritti ereditai da tutti i antagonisti.
 
A consciença de dovei procede a una profonda modifica da struttua existente inti so stætistati pe rafforçâli politicamente, onde poei tende, con de prospettive de successo, into proscimo futúo a-a riconquista da Silexia, a convinse Maia Texo a l'attuaçion de una serie de riforme. L'amministraçion interna, mediante a fuxon de cançelaie de corte boemma e aostriaca, a fu centralizzâ; da conduta di affæ esteri fu incaregao a cançelaia de stætostato; fu començao un programma de risanamento finançiaio; fu costituio un eserçito permanente. A-o ricupero da Silexia e a-a riaffermaçion do predominio asburghico in Germania fu subordinao pægiamente a conduta da politica estera. A tradiçionâ alliança co l'[[Inghiltæra]] e co-e potençe marittime a fu abbandonâ co-o notto "[[imbósamento di alliançe]]" do 1756, ch'o poze termine a-o secolâ contrasto tra i [[Borbon|Borboin]] e i [[Asburgo|Asburghi]].
 
A guæra settennâ ch'a ne seguì, a-a quæ parteçipò, a scianco de Maia Texo, ascì a zariña Elizabetta, a no portò a-o risurtao spiao: a Silexia a l'arestò a Federigo II ([[paxe de Hubertusburg]], 15 fre. 1763), e o dualismo tedesco o no fu eliminao, ma stabilizzao pe êse risolto çent'anni doppo a vantaggio da [[Pruscia]].
Lìnia 19:
Assæ fortunâ fu inta so politica dinastega: co-i ligammi matrimoniæ contræti da-i so nomioxi (16) figgi a seppe estende l'influença aostriaca in Italia (Maia Amalia a divègne duchessa de Parma sposando Ferdinando, figgio de don Feipo; Maia Caroliña a fu regiña de Nappoli a prœuvo a-e so noççe con Ferdinando IV; Ferdinando o sposò Maia Biatrixe Vittoia d'[[Este]], erede do ducato de [[Modena]]) e a çercò de garantî di amigheive relaçioin co-a França e a Spagna (Maia Antonietta a sposò o [[drafin]], da pœu [[Luigi XVI]]; Liopoldo, da primma granducca e da pœu imperatô, Maia Luisa, figgia de Carlo III re de Spagna).
 
Maia Texo, specie inti urtimi anni, a se dedicò a l'attuaçion de quello "stætostato de benêse" ch'o l'ea un di ideæ de l'eppoca. Fra e iniçiative da lê patrocinæ gh'è i studdi pe una nœuva legislaçion (''Codex Theresianus''; ''Constitutio criminalis Theresiana'') e l'istituçion de scœue popolæ.
 
==Referençe==